Ingel Baaijens (harp), Selina Koen (zang/ bodhràn/gitaar) en Hilke Broodtaerts (fiddle) vormen samen Cláirhlin.

Ingel Baaijens

is afkomstig uit Zeeland en bespeelt de harp al sinds zijn kindertijd. Het harpensemble waarin hij speelde -waarin ook Ingel 's zus speelde- trok volle zalen. Door een oudere broer die stage liep in Wales en folkmuziek meebracht, werd Ingel 's belangstelling voor Keltische folkmuziek aangewakkerd.

Voor de liefde verhuisde Ingel naar het noorden van Nederland. Daar bleek een actieve folkscene te zijn, waar Ingel naadloos bij aansloot. 

Ingel 's voormalige harplerares schonk hem een Keltische harp; daardoor kon hij de muziek weer fanatiek oppakken. Bij Ierse sessies en diverse muziekprojecten is Ingel alomtegenwoordig; met name in Groningen, Dwingeloo, Meppel en Drachten. 

Naast ruime ervaring, heeft Ingel inmiddels een breed repertoire opgebouwd. De pareltjes van de Keltische muziek, weet Ingel eruit te vissen en te spelen -met toepasselijke ornamentaties en specifieke akkoorden.

Als leergierig en gedreven muzikant laat hij zich inspireren door folkmuzikanten over de hele wereld (en inspireert op zijn beurt anderen). Ingel brengt Ierse, Bretonse, Schotse en Middeleeuwse muziek tot leven. 

Selina Koen

zingt al zolang ze zich kan herinneren. Thuis zong ze steeds met de radio mee. Vanaf haar 15e ging ze op gitaarles. Jaarlijks speelde en zong ze ook in musicalproducties. Vanaf haar 21e begon ze in bandjes te spelen.

Terwijl ze altijd al een voorliefde voor Keltische muziek had (en luisterde naar muziek van Enya, Riverdance, Fling en LOTR), werd haar liefde voor dit genre pas echt aangewakkerd na een reis naar Engeland. Ze woonde dan haar eerste Castlefest bij en hoorde daar 'Dunmore Lassies' over het festivalterrein schallen.

Nietsvermoedend vroeg ze ene Marcèl wat dit voor prachtige muziek was. Marcèl bleek bij Rapalje te spelen...zo leerde ze deze band en vele andere Ierse/Keltische bands kennen. Voor haar voelt deze muziek als 'thuiskomen'.

Selina verloor haar hart in Engeland. Ze zingt niet alleen het liefst Keltische melodieën, ze schrijft ze ook zelf. Haar song 'Life in peacce and harmony' is geïnspireerd op een magische elfenwereld, zoals de Engelse kunstenares Josephine Wall creëert in haar schilderijen. 

Terwijl ze tijdens een muziekreis door Ierland nog grappend door een muzikant op gewezen werd dat ze slechts Schotse ballades kende, bespeelt Selina inmiddels de bodhràn en is ze volop te vinden bij Ierse sessies in noord Nederland.

Haar vurige wens is ooit een muziekreis te maken met haar eigen gecomponeerde muziek.

Hilke Broodtaerts

is afkomstig uit Vlaanderen en bespeelt de viool al sinds haar kindertijd. Opgroeiend in een muzikale familie, kwam  ze al vroeg in aanraking met (folk)muziek.

Haar moeder beluisterde o.a. Ierse folkmuziek. Hilke 's zus verdiepte zich op een gegeven moment in de Ierse taal, muziek en cultuur. Op een onbewust niveau nestelde zich dat ook bij Hilke.

Toen ze voor de liefde naar het noorden van Nederland verhuisde, bezorgde een oom haar een Praagse viool, die ze nog steeds bespeelt. Hilke speelde eerst nog in een klassiek orkest en speelde Klezmer in een duo. Ze bracht regelmatig een bezoek aan de Ierse pub in Groningen, maar ging pas jaren later actief deelnemen aan de sessies. 

Onverwacht kwam er een doedelzakspeler op haar pad, die haar inspireerde zich te verdiepen in Schotse muziek. 

Inmiddels is de Keltische vonk overgeslagen en maakt ze vast onderdeel uit van de folkscene in noord Nederland. Met haar ornamentaties en ritmiek op de fiddle, wil ze mensen aan het dansen krijgen en ontroeren. Ze heeft inmiddels een breed repertoire aan Ierse en Schotse tunes opgebouwd